23.10.08

De Passie uit de Venstraat

Pierre Eijzermans (64) is al 6 jaar met pensioen, maar staat nu geregeld weer voor de klas. Waarom is Pierre er weer? "Omdat ze me niet kunnen missen, tiens!"


“Ik ben precies iemand van het A-team,” grinnikt Pierre. “’s Ochtends om kwart voor 8 bellen ze me uit bed en even later sta ik op de speelplaats. Die kinderen roepen me van ver toe: Welke juf is ziek, meester Pierre? Kom je bij ons asjeblief?”
Lesgeven is mijn leven
“Ik vervang afwezige leerkrachten in alle klassen van de basisschool. Met mijn ervaring kan ik na één blik in de agenda aan de slag. Ik doe trouwens enkel wat ik liefst doe: puur lesgeven! Administratie en toezichten gaan aan mij voorbij. Verbeterwerk doe ik als het even kan wel. Dat is fijn voor de collega die later weer aan de slag gaat.”
Ik luister
“Meer dan vroeger moet je kinderen verrassen en hun aandacht vasthouden. Dat kost moeite, maar ik vertel graag. Vertellen werkt. Lesgeven is trouwens meer dan doorgeven van kennis: het is omgaan met emoties. Een kind vertelt dat zijn kat dood is? Daar maak ik tijd voor.”
Met de voeten van bompa spelen?
In de zesdeklas probeert er wel eens iemand met mijn voeten te spelen. Dan zeg ik: uwe papa heeft nog bij mij gezeten en die heeft dat ook al eens geprobeerd. En weet je wat? Dat is toen ook niet gelukt, haha. Ik word binnenkort overgrootvader en dat ben ik voor de kinderen hier ook. Mijn verantwoordelijkheid stopt na mijn interventie. Ik kan en mag het loslaten.”

Wie heeft het vuur in de vingers, het licht in de ogen en het hart op de tong? Ken je zo iemand? Tip 'Het Gekaekel'. Klik!

22.10.08

Mijn dierbaar huisdier

Elke keer vertelt iemand aan Het Gekaekel wat hem dierbaar is. Stap deze keer mee in de kooi bij grootvader Ronny uit de Kalstraat en groet Piet Piraat, het vogeltje met...slechts 1 poot.


‘Het baby-vogeltje hing ondersteboven aan een takje,’ zucht Jens. Eline knikt. ‘Zijn ene pootje was al aan het afsterven. We hebben hem in een apart kooitje gestopt, maar toen wilde hij niet meer eten, de sukkelaar...’ De vier kleinkinderen van Ronny en Rita uit de Kalstraat zijn bezorgd om hun ‘Pietje’. Grootvader Ronny knipoogt: ‘Ik heb hem uit dat kooitje gehaald, bij zijn ouders gezet en de kous was af. Het beestje is net zo gezond als de anderen. Eén poot is blijkbaar genoeg voor Piet Piraat, haha.’ Eline en Jens houden nog steeds rekening met een mogelijk slechte afloop. ‘We hebben al doodsprentjes gemaakt,’ zegt Jens ernstig, ‘voor in geval, eh...jeweetwel.’ Eline wijst naar de grond in de vogelkooi. ‘Dat wordt zijn plekje. In een kistje met een kruisje op zijn graf.’
Ronny en Rita knipogen. ‘Pietje is nog lang niet uitgezongen hoor.’

Welke wijkbewoner zag jij graag over zijn dierbaarste ding praten?
Mailtje naar Het Gekaekel

10.10.08

Doorgelicht: Frank Goris, wijkagent

Het Gekaekel zoomt in op ongewoon doodgewone mensen. Onze wijkagent is er ook zo een. Sterker nog, hij is zelfs sympathiek.


Droomjob: Als kind hield ik al van avontuur, afwisseling en contact met de mensen. Ik keek op naar agenten. En nu nog ;-)
Taak: Nieuwe bewoners en verhuizers contacteren, inschrijvingen controleren en checken of de mensen er effectief wonen, bemiddelen bij burenconflicten. Bij vakantietoezichten tracht ik één keer per dag poolshoogte te nemen. Ik ben zoveel mogelijk aanwezig in de wijk om het veiligheidsgevoel te verhogen.
Hobby’s: Lopen en fietsen, da’s goed voor de gezondheid!
Gezinssituatie: Gehuwd, twee kinderen.
Favoriet vervoermiddel: De fiets natuurlijk! Ik ben aanspreekbaar, snel ter plaatse en ik heb nooit parkeerproblemen, hah!
Anekdote: Ooit ging ik een nieuwe bewoner inschrijven. Die vroeg me meteen ook of ik de tv kon installeren...
Contact: 03/680.12.70

Welke wijkbewoner zag jij graag doorgelicht?
Mailtje naar Het Gekaekel