Stan (89) en Caroline (87) Van den Weyngaert - Audiens hebben recht van spreken: zij weten hoe het moet! Dit jonge koppel is 70 jaar getrouwd en dat is heel, heel heel bijzonder.Trouw aan elkaar, trouw aan de straat?‘We wonen in de Braamstraat sinds de jaren dertig,’ mijmert Caroline. 'We speelden als buurjongen en buurmeisje samen op straat. ‘s Avonds was dat supergezellig. Iedereen zat buiten voor de deur hé.’ Stan glundert: ‘We waren ongeveer 14 jaar toen we verliefd werden. In één klap waren we een koppel. De ouders van Caroline waren in het begin niet opgezet met onze relatie. Maar ze moesten niet ongerust zijn hé. Kijk maar: We zijn nog altijd gelukkig samen!’
Tijd vliegt‘70 jaar is niks,’ zucht Stan. ‘En hoe ouder je wordt, hoe sneller alles vooruitgaat.’ Caroline kijkt naar het voorbijrazende verkeer. ‘Ook hierbuiten. Er is veel veranderd. Vroeger was het hier dus écht rustig. De Braam was een steenwegske. We hadden voortuintjes. Beneden was een fietspaadje. De weg lag iets hoger en de Hoogmolenbrug was veel kleiner. Er was trouwens maar één baanvak. Het gebeurde wel eens dat ze boven, in het midden van de brug, neus tegen neus stil stonden, haha.’ Stan knikt. ‘Vroeger kaartten we buiten op straat. Nu rijden ze onze sloffen uit. Maar ach, de vooruitgang, ge kunt dat niet tegenhouden.’
Jublieumfeest'Eerst kregen we een fantastisch ontbijt van onze kinderen en schoonkinderen,' glundert Caroline. 'Daarna kwam gans de familie op bezoek. We werden emotioneel, het pakte ons.' Stan legt zijn hand op die van zijn vrouw. 'In de namiddag zijn we bij de buren zelfs stoelen moeten gaan bijhalen. Als cadeau hebben we alle kozijns nog mee op bezoek gekregen. Het leek echt of de zeven dwergen toen binnen kwamen.' Caroline kijkt in de ogen van Stan. 'Ook op het feest in Ons Huis was alles tot in de puntjes geregeld, alles was wondermooi versierd. We waren van de kaart. Zo'n mooie dagen...'
Het recept voor levenslange liefde‘Veel water bij de wijn doen,’ lacht Caroline, ‘alletwee he!’ Stan schudt het hoofd. ‘Mekaar veel vastpakken, dat is de truc. En eens knijpen als ge mekaar passeert in de keuken!’ Caroline knikt. ‘’t Is waar. En we kussen nog elke dag, kijk maar: Zo!’
Caroline en Stan, het ga jullie goed.
Een geconcentreerde blik en een geheimzinnige glimlach staan gebeiteld op het gelaat van een man aan de oever van Schoten vaart. Wie is die loze visser? Het Gekaekel vraagt het.
Posts
